باغ دلگـشا 

  همشهری آنلاین_ سحر جعفریان: می‌گوید: «گل و گیاه، کسب و کار من است.» راست هم می‌گوید. از ۷ سالگی که حرفه کشاورزی را با پدر تجربه کرد تا ۲۰ سالگی که به‌عنوان باغبان فضاهای سبز یکی از سازمان‌های دولتی مشغول کار شد و ۵۰ سالگی که ایده باغبانی خانگی به سرش زد، این کسب و کار ادامه داشت. «محمدعلی خجسته» خانه ۱۷۰ متری و ۴ طبقه فرسوده‌اش در محله «امامزاده عبدالله»(ع) به باغی دلگشا، سبز و با طراوت می‌ماند. در محله هم آپارتمانش به «خانه سبز» معروف است گزارش زیر حاصل چند ساعت مهمان‌نوازی این هم‌محله‌ای گیاه دوست در باغ سرسبز خانگی‌اش است که با هم می‌خوانیم.
در خانه را به رویم که باز می‌کند،‌گویی در باغی است هرچند کوچک اما سبز در میانه محله‌ای فرسوده و فشرده. هوای تازه به یکباره مشامم را پُر می‌کند و چشمنوازی‌اش مرا به داخل خانه می‌کشاند. محمدعلی خجسته، با چهره‌ای مهربان و لهجه شیرین اصفهانی‌اش به استقبالم می‌آید. چند قدمی جلو که می‌روم، سمت راست، ۲ صندلی چوبی کهنه با حفظ فاصله فیزیکی و بهداشتی، لابه‌لای درختچه‌ها و گلدان‌های رنگارنگ دیده می‌شود. خجسته دعوت به نشستن می‌کند. کمی بعد، سؤال‌هایم را از آخر می‌پرسم: «رسیدگی به این فضای سبز در این فضای کوچک سخت نیست؟» با لبخند پاسخ می‌دهد: «نه اصلا؛ راستش مثل مسافرت رفتن است و انگار همه خستگی‌هایت را در یک مسافرت رویایی به در کرده‌ای یا ساعت‌ها لَم داده‌ای روی کاناپه و حسابی استراحت کرده‌ای. با این درختان و گل‌ها که وقت می‌گذرانم، حالم خوب است، زمان زود می‌گذرد، احساس فایده می‌کنم. این همان چیزی است که بارها از نوه‌هایم شنیده‌ام. این روزها روان‌شناسان برای رفع افسردگی و ایجاد روحیه نشاط به نگهداری از گل و گیاه بسیار توصیه می‌کنند. باغبانی مانند داروی آرامبخش است. البته فکر نکنید اکنون که کل وقتم را با گل و گیاه سپری می‌کنم، مصرف آب در این خانه خیلی بالاست یا گاهی آب را هدر می‌دهیم. اگر بدانید هر گیاه چقدر آب مصرف می‌کند و به چه میزان نور احتیاج دارد، یعنی حواستان به مصرف بهینه آب هم هست.» یکی از گلدان‌های کوچک حاشیه باغچه حیاط را برمی‌دارد. گل تازه جوانه زده «چیپا» در گلدان کاشته شده است. می‌گوید: «برای مثال، این گل چیپا را ببینید، آب زیادی مصرف نمی‌کند. ولی در عوض خیلی لوس است! تا به آرامی با آن حرف نزنید، سرش را بالا نمی‌آرود!‌»

•  فرمول موفقیت شغلی

باغبان بازنشسته از آغاز علاقه‌اش به گل‌ها و گیاهان و اینکه چگونه خانه‌اش به «خانه سبز» محله شهرت یافته است، می‌گوید: «۷ ساله که بودم با خانواده به تهران مهاجرت کردیم. از همان سال، ساکن محله امامزاده عبدالله(ع) شدیم. همه جا باغ و زمین کشاورزی بود. ما هم یک زمین کوچک برای کشت «گندم» فراهم کردیم. به‌گونه‌ایی می‌توان گفت که آغاز کار با گل و گیاه برای من به اجبار معاش بود. اما به تدریج دوستدار گل و گیاه شدم. ساخت‌وساز خانه و شهرسازی با آجر و سیمان که پدید آمد، کشاورزی‌ها بی‌رونق شدند. من هم رفتم سراغ‌کاری که بشود از درآمد آن چند سر عائله را سیر کرد. سر از یکی از سازمان‌های دولتی درآوردم. باغبان آنجا شدم. خدا را شکر می‌کردم که به کارم علاقه دارم.» صحبت‌هایش را با فرمول موفقیت شغلی ادامه می‌دهد: «علاقه من به کارم یعنی گام نخست در رسیدن به موفقیت شغلی. گام بعدی پشتکار است و گام‌های بیشتر خلاقیت. واقعاً مهم نیست که مهندس‌باشی یا دکتر. مهم تأثیرگذار و مفید بودن است. نشان به آن نشان که همه سال‌های خدمتم در سازمان، کارمندها از آراستگی فضای سبز و حیاط سازمان کلی از من تشکر می‌کردند. بسیاری از آنها شیوه کاشت گیاهان آپارتمانی را جویا می‌شدند. یکی 2 باری هم به‌عنوان باغبان نمونه سازمان در شعبه‌های مختلف معرفی شدم. این همان موفقیت است.»

•  پشت‌بام، باغی دیگرست... 

باغبان خانه سبز محله، هم‌چنین از انواع گیاهانی می‌گوید که در باغش سبز کرده است: «۳‌گونه گیاه و درخت را بیشتر پرورش داده‌ام. یکی «یاس هلندی» است که همیشه سبز است و خیلی زود رشد می‌کند. ارتفاعش آنقدر بلند می‌شود که می‌توان به‌عنوان حایلی برای دید نداشتن خانه‌ها به یکدیگر از آن استفاده کرد.» به این قسمت از صحبت‌هایش که می‌رسد، به گوشه سمت چپ حیاط اشاره می‌کند و می‌افزاید: «آنجا را ببینید، ارتفاع‌شان به ۲‌متر هم می‌رسد. اگر فضایی در بالکن‌های جنوبی برای کاشتشان فراهم شود، حسابی جلو دید را می‌گیرد. اما به شکلی زیبا که هم عابران از بیرون لذتش را می‌برند و هم صاحب‌خانه حال خوبی پیدا می‌کند.‌گونه دیگری که بسیار کاشته‌ام، گیاه «عبایی» است. نور و آب کم می‌خواهد. برگ‌های پهن و درشتش خیلی زیبا جلوه می‌کند.‌گونه سوم «یاس شیروانی» است که زود بالا می‌رود. روی دیوارها را ببینید. با سبزینگی‌شان فرسودگی حیاط و خانه را پوشانده‌اند.» گل و گیاهان آقای خجسته به حیاط محدود نمی‌شود. تنها کافی است از پله‌های حیاط، کنار «شمدانی»‌ها و «حسن یوسف‌«ها خود را به راهروی اتاق‌ها برسانیم. هر قدم یک گلدان پر از برگ و نهال دیده می‌شود؛ در هر اتاق، سر هر طاقچه. پنجره‌ها پرده ندارند. همگی با پیچک‌های ظریفی پوشانده شده‌اند. این رنگ سبز را می‌شود دنبال کرد تا پشت‌بام. آنجا هم برای خودش باغی دیگر است. خجسته می‌گوید: «بسیاری از همسایه‌ها می‌آیند تا سؤال‌های گیاه‌شناسی خود را بپرسند، خیلی‌ها گلدان و بذر می‌آورند. می‌گویند دست شما خوب است، یک گیاه مقاوم برای ما بکار. البته بسیاری از گلدان‌های خود را تا به امروز به اقوام و همسایه‌ها هدیه کرده‌ام. با این حال هنوز چیزی در حدود ۲ هزار گلدان و گیاه در خانه دارم.»

• پیشنهادهای سبز باغبان هم‌محله‌ای 

فضاهای کوچک و آپارتمانی را نمی‌توان از وجود گیاهان زینت‌بخش و اکسیژن‌ساز محروم کرد. بنابراین به توصیه محمدعلی خجسته، باغبان خانه سبز محله، ۵ گیاه مناسب فضاهای آپارتمانی معرفی کنیم تا ضمن تصفیه هوای خانه از رنگ سبز آنها، روحیه‌مان را شاداب کنیم. 

1. «برگ انجیری»:همیشه سبز و بالا رونده و این روزها طرفداران بسیاری پیدا کرده است. پهنای برگ این گیاه گاهی به طول یک‌متر هم می‌رسد. 
2. «بگونیا»:زیبای مخملی با لبه‌های تقریباً مواج که به‌عنوان گیاهی مقاوم می‌توان از اکسیژن‌سازی آن در اتاق‌ خواب‌ها بهره‌گرفت. 
3. «پوتوس»:گیاه نام آشنایی که روندگی آن مهم‌ترین ویژگی‌اش محسوب می‌شود. ارزان‌قیمت و همیشه سبز از دیگر ویژگی‌های آن است که تمایل به کاشت آن را بین آپارتمان‌نشینان افزایش می‌دهد. 
4. «برگ بیدی»:این گیاه آنقدر مقاوم است که برای ادامه حیات خود هرگز مزاحم کسی نمی‌شود. شاخه‌های آویزان آن جلوه خاصی به گوشه‌های حیاط و اتاق خواهد داد. 
5. «سئانسوریا»:با برگ‌های نیزه‌ای و مصرف کم‌آب، بسیار معروف است. به‌ویژه که انواع مختلفی از آن مانند «بافته‌شده»، «رنگی» و «لوله‌ای» را می‌شود به آسانی تکثیر کرد.